Miłość, przyjaźń, muzyka

Wszystko zmienia się jak w kalejdoskopie. Za tymi zmianami nie potrafię nadążyć. Nic w tym złego. To tylko swoista bariera ochronna przez rozstrojem emocjonalnym. Myśl mniej, jeszcze mniej, coraz mniej... I żyj. Nie musisz pochłaniać każdej wiadomości z serwowanego Ci codziennie chaosu informacyjnego. Filtruj rzeczywistość i wyrzuć z głowy poczucie, że musisz bezkrytycznie przyjmować i akceptować to, co tak naprawdę Cię przytłacza.

Tak sobie mówię. Tak sobie to wszystko tłumaczę. I wśród pędzących, wakacyjnych jeszcze dni, staram się odnaleźć znajome, muzyczne zakątki.

Chciałabym być silną, murowaną konstrukcją, której żaden pojawiający się znienacka wilk nie byłby w stanie zdmuchnąć. Póki co, mogę się zidentyfikować jedynie z namiotem (najchętniej tym z woodstockowego pola), który, choć podatny jest na wiatr, swoje wnętrze potrafi uchronić przed deszczem. Bo takie akurat trafiło nam się szczęście – nasz namiot, nawet podczas pierwszego dnia Przystanku, zagwarantował nam suchy kąt. I pięknie było, muszę to przyznać! Byłam przeszczęśliwa, mogąc stać się po raz drugi częścią najpiękniejszego festiwalu świata, promującego hasło, które powinno być dewizą codzienności – „miłość, przyjaźń, muzyka”. Choć okazuje się, że nawet o te fundamentalne wartości trzeba dziś walczyć. Bo nagle jeden urzędnik, zapewne w sterylnym biurze i za ciasnym garniturze, postanowił ogłosić Woodstock imprezą o podwyższonym ryzyku. I dzięki temu - bo nie mogę powiedzieć, że „przez to” - te dni nabrały naprawdę wyjątkowego kształtu. Tłum kontestujący poprzez zabawę przy dźwiękach płynących ze sceny. Czy można wyobrazić sobie bardziej wdzięczną formę buntu wobec niesprawiedliwości?

Zresztą, odnoszę wrażenie, że wszystkie kontrowersyjne wypowiedzi, afery i fałszywe opinie tworzą, a następnie bezmyślnie przekazują osoby, które nigdy nie zawitały na teren festiwalu, a co za tym idzie - nie poczuły jego atmosfery i nie zrozumiały przesłania. A tak się składa, że jest to miejsce dla każdego, niezależnie od wieku, poglądów, pochodzenia czy statusu społecznego. Bowiem na Przystanku Woodstock można zaobserwować wyjątkowe zjawisko, mianowicie... Wraz z przyjazdem do Kostrzyna nad Odrą, raz w roku, w wielu ludziach budzą się nieodkryte na co dzień pokłady wrażliwości, zrozumienia i radości. A wynika to z faktu, iż mogą wyzbyć się wstydu, pewnych zahamowań, które przywarły do nich w otoczeniu pracy czy w towarzystwie rodziny. Tam znika strach przed osądem. Tam wyróżnianie się, bycie kolorowym, nietuzinkowym to zaleta. Tam wyrażanie emocji poprzez łzy czy krzyk, nie budzi sensacji. Przez trzy dni Ci ludzie mogą tańczyć, śmiać się i zapomnieć o troskach, poznając innych, chcących dokładnie tego samego - poczucia wolności od barier ograniczających ich przez cały rok. Nie mogąc pozostać obojętna wobec tych faktów, a także biorąc pod uwagę znakomitą organizację tego przedsięwzięcia, będę z dumą opowiadać o tym miejscu i jego magii, której nie sposób czymkolwiek zastąpić.

Muzyką podbija się ludzkie serca. Moje, choć stosunkowo młode, już dawno zdominował zespół Queen. Po raz trzeci dostąpiłam zaszczytu obcowania z cudem ich twórczości na żywo. Jestem niesamowicie wdzięczna członkom zespołu za świadomość ponadczasowości ich przebojów i odwagę do grania koncertów w niełatwych czasach. Ich muzyka wciąż ma wielką moc, niezmiennie jest ponad wszelkimi podziałami. Dziękuję za to, iż pomimo, że nie było mnie na świecie w czasach świetności grupy, wciąż mogę poczuć ten rodzaj magii. Na Live Festival Oświęcim zawitałam z moimi przyjaciółmi i mam nadzieję, że wydarzenie to zaszczepiło w nich miłość do zespołu. Nigdy nie zapomnę tego zjawiskowego koncertu w strugach deszczu - gdy łzy zlały się z ulewą i miałam przyzwolenie na nieograniczone wzruszenia! 

"Obiecuję."

Tak mi kiedyś powiedział. Cztery lata temu. I dotrzymał słowa. Zabrał mnie na koncert Stinga.
Katowice, kilka godzin później Gdańsk. Wyprawa do Sopotu wzdłuż wybrzeża. Deszcz. Opera Leśna. Nieistotne stają się niedogodności podróży. Spełnia się moje marzenie. Słyszę "Every Breath You Take".
Dziękuję.

Zawsze istnieje jakieś rozwiązanie. Na odnalezienie każdego potrzeba czasu.
To nieznośne oczekiwanie polecam wypełnić dobrymi koncertami!